Casablanca: Snuffelen in de medina

Onlangs reisde ik af naar Casablanca, de economische hoofdstad van Marokko, om in 48 uur op zoek te gaan naar de leukste hotspots.

Na een iets onstuimig begin van de reis met Air Arabia Maroc (de piloot vertelde voor vertrek doodleuk dat we ‘ook nog even een stop gingen maken in Barcelona en Tanger’. Gelukkig ging zijn ‘briljante’ plan toch niet door na enig protest van alle passagiers) landde ik samen met vriendin en collega-journalist Marieke (Cosmopolitan) in het vrij zonnige Casa, aldus de koosnaam die de bewoners hun stad geven. Een enorme cultuurshock voor mijn reisgenoot; ze bezocht niet eerder een Arabisch land. Wat bleek? Voor de bewoners van Casablanca nét zo’n cultuurshock: Marieke werd twee dagen lang, van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat, nagekeken alsof zij de allereerste blanke persoon op aarde was die ze tegenkwamen. Hilariteit ten top: ik gaf haar op dag één maar meteen de koosnaam ‘De Blonde Godin’…

Casablanca in een notendop
Casa is de economische hoofdstad van Marokko (de echte hoofdstad is Rabat). De naam Casablanca betekent letterlijke ‘wit huis’ vernoemd naar alle wit gekleurde gebouwen. Hoewel het de grootste stad van Marokko is – want ruim 5,5 miljoen inwoners – is het niet de hoofdstad. Toch heeft Casa zijn sterrenstatus te danken aan de haven,  de grootste van heel Marokko. Door de Franse bezetting in 1912 werd de stad een belangrijke Europese bestemming. Als je nu Casa bezoekt, is de tweede moedertaal Frans. Voor niet-Franstalige toeristen een crime: alles – en dan ook echt alles zoals ook de menukaarten in restaurants – is in het Frans en er spreekt maar zelden iemand Engels. Een spoedcursus Frans is dan ook zeker aan te raden bij een bezoek aan de Marokkaanse stad. Of strik een Franstalige vriendin. Google Translate was mijn beste vriend. Gelukkig is er in (bijna) elk restaurant gratis wifi.
Tijdens een rondje research tipte m’n reisgenoot me dat Casablanca door de New York Times als hét New York van Marokko wordt gezien. Dat vind ik iets te voorbarig. Casa is op het eerste gezicht een lelijk eendje. Het heeft zeker niet de charme die de stad Marrakech bijvoorbeeld wel heeft. Het is even goed zoeken naar de leukste en mooiste hotspots. Tijdens ons bezoek hebben we dan ook veel jonge en hippe Marokkaanse meiden aangesproken voor de leukste plekjes. Zo belandden we aan het einde van dag één bij Le Cabestan, een trendy restaurant, club en cocktailbar in één waar hip en happening Casablanca graag een vorkje prikt en een drankje doet. Na een heerlijk diner (de lekkerste entrecote ooit en een toetje waar je U tegen zegt) verplaatste mijn reisgenoot en ik ons naar de cocktailbar waar we op het terras met uitzicht op de zee een heerlijke Mojito dronken. Goed getipt.


Op dag één stond als eerste een bezoek aan de nieuwe Medina (stadscentrum) ofwel de Quartier des Habous op de planning. Flashbacks naar een dagje snuffelen op de Grand Bazaar in Istanbul en de souk in Dubai kwamen direct in mij naar boven. Interieurliefhebbers zitten hier zeker goed: prachtige kelimkleden, leren geborduurde poefjes, prachtig goud- en zilverwerk, tajines, gekleurde schalen, vazen, potten en nog veel meer prullen voor in huis lagen er voor het oprapen. Na urenlang vertoeven in de nieuwe Medina stond een bezoek aan de prachtige Pasha de Casablanca gepland. De voormalige riad zit er om de hoek en doet nu dienst als gemeentehuis. Leuk om te weten: op het moment dat wij de riad bezochten, werd er een film opgenomen.
Houd de site in de gaten voor de foto’s die ik maakte in het indrukwekkende en typisch Marokkaanse Pasha de Casablanca. Voor nu kun je hieronder de foto’s bekijken die ik in de nieuwe Medina maakte. Wat was het allemaal verleidelijk.

 

 

 

 



 

















 
Tip: onlangs bezocht ik ook Madrid voor de leukste interieuradresjes.
© Elisah Jacobs