Mijn Toscaanse bruiloft + de wedding styling

Dat 2017 een bomvol jaar  was, is wel duidelijk. Na De Grote Verbouwing stond onze Toscaanse bruiloft op de planning. Op 13 september gaven wij elkaar op het landgoed van een sprookjesachtige villa vlak buiten Volterra het ja-woord. In deze post deel ik alle highlights én de wedding styling met jullie.

Het duurde eventjes voordat deze post online kwam. Dat had meer te maken met het feit dat ik moest kiezen uit 635 bewerkte foto’s en als kers op de taart de 11.000 onbewerkte ook nog kreeg (slik…). En ja, voor deze post wil ik natuurlijk wel de allerleukste foto’s selecteren. Maar wat als ik ze allemaal even leuk vind? Je snapt dan ook wel waarom je hier een paar maanden op moest wachten. Waarom ik de post vandaag plaats? Omdat het dit weekend precies twee jaar geleden is dat ik De Verloofde na zijn aanzoek, de dag erna tijdens het ontbijt in het Whitepod Hotel in Zwitserland mijn idee ‘pitchte’ voor een bruiloft in Toscane. Hij wist het destijds nog niet, maar ik had al jaren mijn zinnen gezet op een bruiloft in Italie. Sterker nog: ik moest en zou trouwen in Italie. Hij moest er alleen ook nog even enthousiast van worden.

Noodweer in Toscane…

Het was 10 september, onze tweede dag in de Bed & Breakfast vlak naast de Toscaanse villa waar wij een paar dagen later zouden trouwen. Het regende en bliksemde. En hier en daar flink wat windstoten. Ik probeerde de moed erin te houden (de weersvoorspellingen waren nog steeds goed, maar ja: echt betrouwbaar zijn ze niet in Toscane) maar moet eerlijk zeggen dat de zenuwen ons door het lijf raasden.

Io ti do…

Carmen, de eigenaresse van de B&B, bidde elke dag voor mooi weer en gaf me, zodra ze kans ervoor kreeg, een flinke knuffel om me gerust te stellen. Met chefkok Stefano (tevens de beste kok in Volterra) oefenden we drie dagen lang het zinnetje: ‘Io ti do questo anello come simbolo del mio amere e fedelta‘ wat ‘Ik geef je deze ring als symbool van mijn liefde en trouw’ betekent, onder het genot van zijn overheerlijke pasta pesto en pizza met verse vijgen uit de tuin. Dit Italiaanse zinnetje zouden we tegen elkaar zeggen als we elkaar de ringen om deden. Als we niet bezig waren met deze Italiaanse mini taalcursus, trokken we ons terug om onze geloftes voor elkaar op te schrijven. Hiervoor lieten we custom made vow boekjes maken via Wedding Deco met onze namen en de trouwdatum erop.

De hulptroepen arriveerden

De dag voor onze vierdaagse bruiloft van start ging, kwamen ceremoniemeester Peter en zijn sidekick Martijn ons helpen de laatste inkopen te doen. We wilden namelijk elke dag de koelkast bij het zwembad gevuld hebben, voor de zekerheid kochten we nog flessen rode en witte wijn, Italiaanse biertjes én hadden we voor alle gasten een verrassingspakket vol lekkers op de kamers. Gevolg: vijf overvolle winkelwagentjes, alsof er een tornado door de lokale supermarkt raasde. Na onze komst lieten we menig leeg schap achter.

Toch nog even het weer checken (dat deed ik immers twee weken lang elk uur): het zou in de avond van 12 september gaan regenen…

The day before: het bleef spannend…

Dé dag brak aan. Het was 12 september, de gasten zouden rond 17.00 uur arriveren en die avond zou de Pizza Party om 21.00 uur van start gaan. Die middag waaide er een stevig windje over het Toscaanse landschap, maar dat voorspelde regenbuitje was nergens meer te bekennen in de weer-app (yeah!). Ik zag alleen wel voor me dat onze gasten zouden wegwaaien tijdens de Pizza Party bij het zwembad (of erger nog: in hun mooie outfit het zwembad in waaien). We besloten de Pizza Party te verplaatsen naar de binnenplaats vlak voor de villa. Dat was én windstiller én ook nog eens knusser en omdat het toch al donker was om 21.00 uur was het ook niet erg dat je het uitzicht niet kon zien. We zouden immers na deze avond nog drie dagen volop kunnen genieten van deze plek.

Alsof ergens daarboven iemand erg zijn best deed

Een paar uur voordat de Pizza Party van start ging, ging de wind ineens liggen, bleek het zonnetje ALLE dagen volop te schijnen en is alles wat wij al meer dan een jaar in gedachten hadden, zo gegaan als we wilden. Ik vond het zo bizar dat ik twee weken van tevoren in alle weersvoorspellingen zag dat alle dagen rondom onze bruiloft slecht zouden zijn én onze dagen zonnig. Precies twee weken later kwam deze voorspelling ook écht uit (wat ik wel had gehoopt, maar niet verwacht want hoe vaak slaat het weer toch om?). Vanaf het moment dat de Pizza Party van start ging op dinsdagavond tot aan het ontbijt op vrijdagochtend is het weer nog nooit zo mooi geweest die week. Pas toen we alle gasten uitzwaaiden en het lieve personeel van zowel de villa, de B&B als onze chefkok van de wedding catering, onze wedding planner en wedding stylist een dikke knuffel gaven, ging het regenen. Ik weet bijna zeker dat wij een engeltje op onze schouder hadden.

Waar zijn we uiteindelijk getrouwd?

In de zomer van 2016 gingen De Verloofde en ik op rondreis door Toscane op zoek naar trouwlocaties (de vlog hierover kun je hier bekijken). Dat vonden we best lastig: de één was te massaal, de ander weer te kil, weer een ander had een prachtige buitenruimte, maar vielen de kamers tegen (lees: panterprint dekbedden, bruine meubels) en de ander was weer te duur (lees: ons hele budget bleek de dagprijs te zijn…!). Totdat de laatste paar dagen van onze reis aanbraken, De Verloofde ineens via Google Images zocht naar trouwlocaties en plots stuitte op Villa di Ulignano, een droom van een villa, vlak buiten Volterra. Ze namen alleen niet op. Dus sprongen wij vol enthousiasme in de auto, parkeerden onze auto naast de villa en bleken we ineens een wedding te crashen…

Een geluk bij een ongeluk

Toch kregen we een rondleiding, spiekten we nog even bij de bruid en boekten een paar dagen later de allerlaatste data voor september 2017 (13 september blijkt geen populaire dag te zijn om te trouwen. Voor mij is ’13’ wél een geluksgetal en in 2017 waren we ook 13 jaar samen, een geluk bij een ongeluk(sgetal) dus). Villa di Ulignano is een bijzondere stek; de eigenaar is een voormalig filmregisseur en ooit is hier een Italiaanse film opgenomen. In de wintermaanden zit hij er met familie, in de zomermaanden wordt het verhuurd als trouwlocatie. In de villa zelf zijn nog stukken te vinden die ook gebruikt zijn in films. De villa telt negentien kamers (helaas was er geen tijd voor een uitgebreide huizentour; toen de villa voor ons vrij kwam, kwamen de eerste gasten al binnen druppelen), in het bijgebouw nog eens vijf, een stunning balzaal, een bioscoop in de kelder, verschillende ruimtes met pool- en tennistafel en een mini casino en als kers op de taart een enorm zwembad met panoramisch uitzicht over Toscane. Helaas pasten niet al onze gasten in de villa, maar pal ernaast boekten we (op één kamer na) de hele B&B zodat we allemaal toch bij elkaar zaten.

Mijn bruidskapsel: vissengraat 2.0

Goede vriendin Frederique Neyhoff ken ik al sinds mijn achttiende. En sindsdien is ze verantwoordelijk voor elk kapsel in de afgelopen vijftien jaar. Dat zij mijn bruidskapsel zou doen, was zeker. Ik zou niet durven om een ander te vragen. Ook omdat zij mij al jarenlang kent, weet ze precies wat bij mij past. Als bruidskapsel koos Frederique voor een ‘vissengraat 2.0’, een enorme brede vlecht. Daar had ze alleen wel zes haarstukjes voor nodig. Van mamslief kreeg ik ‘something borrowed’, een oude broche van mijn oma die ook zij droeg toen ze ging trouwen. Frederique wist hier wel raad mee en speldde het in mijn haar. Zo bijzonder. Deze dagen deed ze trouwens ook mijn make-up en ik moet eerlijk zeggen: ik mis haar nog elke dag. En ook zo lief: dit was haar huwelijkscadeau aan mij. Waar ik werd opgemaakt? In de balzaal, omdat hier het licht het mooist was en het interieur perfect was voor de shoot. Het bureau, de spiegels, de staande lamp, stoelen en de fluwelen poef ‘jatten’ we uit de verschillende kamers.

Welke weddingplanner en wedding stylist hadden we?

Iedereen die denkt een buitenlandse bruiloft wel even zelf te regelen, komt bedrogen uit. Dat is namelijk niet te regelen, mits je er een half jaar gaat wonen en er je fulltime baan van maakt. Mede door de taalbarriere en de manier waarop Italianen werken (wij Nederlanders zijn heel stipt, in Italie zijn ze dat niet. Punt).  De villa vonden we zelf en de weddingplanner stond ook al vast na een rondje googelen: Roos van Trouwen in Toscane. Waarom? Omdat haar site Pinterest proof bruiloften laat zien, allemaal stuk voor stuk plaatjes. Dat had niet alleen te maken met haar organisatietalent, maar ook door haar samenwerking met wedding stylist Sonja van Funkybird die elke bruiloft omtovert tot een sprookje vol bloemen. Fijn ook: ze zijn allebei Nederlands. Dat is én fijn in de communicatie én fijn qua smaak; de Italianen zijn uitbundiger dan Nederlanders en ik was bang dat een Italiaanse wedding stylist totaal niet op één lijn zou zitten als wij. Vorig jaar zijn we nog wel een keer naar Florence afgereisd om zowel met Roos als Sonja af te spreken en een tasting te doen met onze chefkok Novella die alle dagen met haar team voor ons kookte. Na dit tripje wisten we het zeker: dit komt wel los. Als ceremoniemeester kozen we vriend Peter, die alle dagen (en de weken voorafgaand en erna) onze steun en toeverlaat was. Drie keer hulde voor Peter!

De wedding styling: ontdek onze magische sprookjesboom

Een jaar lang zagen we het al helemaal voor ons: de eeuwenoude boom achter de villa moest dé eyecatcher van onze Toscaanse bruiloft worden. Deze moest volhangen met lampionnen en lichtslingers, ervoor zou een lange, robuuste tafel komen met een meterslange loper van koraalkleurige, witte en felroze bloemen gemixt met eucalyptustakken. Ik durfde me niet in te denken wat er mentaal met mij zou gebeuren als het keihard zou gaan regenen. Voor in de boom kozen we voor 25 witte lampionnetjes die we vonden bij Wedding Deco en aan onze stoelen hingen we uiteraard de Mr. en Mrs. bordjes, die we ook hier vonden. Deze stonden al tijden in een van mijn Pinterest moodboards. Wedding stylist Sonja en haar team waren uiteindelijk verantwoordelijk voor de uitvoering ervan. En eerlijk is eerlijk: ik moet mezelf nog steeds knijpen dat dit toch écht onze setting was. Voor de ceremonie kozen we voor een mooie ‘boog’ met linnen stof en bloemen erin verwerkt. En aan de stoelen hingen bloemetjes. Vanaf de ceremonieplek keken we uit over het glooiende Toscaanse landschap, scheen het namiddagzonnetje volop en woedde er een zwoel windje.

 

 

Wie deed ons bruidsfotografie en wie maakte onze wedding video?

Eén ding wist ik zeker: ik wilde een videograaf. De Verloofde zag hier alleen het nut niet van in. Voor fotografie ben je sowieso wat centjes lichter, laat staan als je ook nog eens voor een videograaf kiest. Daarnaast moesten zowel de fotografen als de videograaf worden ingevlogen en telden zij gewoon mee op onze gastenlijst voor alle dagen (want het is zo saai als je ze ergens anders onderbrengt toch?). Duo Karen & Kiki van Kee & Kee kende ik al jaren, omdat we samen bij Hashtag Workmode zitten en ik ze altijd al had beloofd dat als ik ooit eens ging trouwen, zij onze wedding fotograferen mochten zijn. Hadden wij even mazzel: onze Toscaanse bruiloft was hun allerlaatste. Videograaf Wendy van My Wedding Video was eigenlijk ook zo gevonden: na een aantal prachtige video’s te hebben gezien, wisten we het zeker: Wendy moest ook naar Toscane toe (ze nam zelfs een drone mee. Ik herhaal: een drone!), ik haalde De Verloofde over en voor we het wisten, waren de tickets geboekt.

Hoe duur was onze Toscaanse bruiloft nou?

Ha, dat ga ik jullie natuurlijk niet zeggen. Wel wil ik zeggen dat we kozen voor een kleine groep van (inclusief ons) 54 mensen en dus niet (als we het in Nederland voor één dag zouden vieren) meer dan 100 man op de gastenlijst hadden. Als je trouwt en 150 man uitnodigt voor een dag kan het budget er net zo uitzien als vier dagen trouwen met minder gasten. Iedereen kocht natuurlijk wel zijn eigen ticket. Wij kozen ervoor om alles all-in te doen voor onze gasten, maar vaak komt het bij een buitenlandse bruiloft ook voor dat je je gasten iets mee laat betalen of dat je gasten zelf een accommodatie regelen. De locatie en de catering waren de twee grootste kostenposten en uiteindelijk bezuinigden we op de styling. Waarom zou je denken? Ik ben immers Interior Junkie. Nou, omdat de locatie al zo mooi was: het had echt geen verdere toeters en bellen nodig. Daarnaast vierden we het al op de allermooiste plek in Toscane. Kon en moest het dan nog mooier?

Ging er ook iets mis?

Laat ik voorop stellen: onze Toscaanse bruiloft was voor ons helemaal perfect. Toch verliep het niet helemaal vlekkeloos, maar daar waren onze gasten en wij ons die dag niet van bewust. Nou ja, alleen van het feit dat mijn make-up 45 minuten uitliep (en ik mijn aanstaande vol met zenuwen liet wachten), zodat we na de ceremonie en het proosten te weinig tijd hadden om met alle gasten apart op de foto te gaan omdat de zon al onder ging. De les die ik hier uit trok: als bruidje in de make-up had ik iets eerder moeten beginnen.

Helaas lagen ook de menukaartjes die we lieten ontwerpen door illustratrice Fleur van Fleur des Fleurs en de houten boomstronkjes met tafelkaartjes van Wedding Deco niet op tafel op het moment dat deze werd gefotografeerd (als troost heb ik de menukaartjes achteraf nog even gefotografeerd, zie hieronder). De photobooth rol met onze namen en trouwdatum bleek zoek dus ging ons fotohoekje niet door en het gastenboek werd pas de ochtend later ergens uit een doos gevist. Oeps! Daarnaast bleek het in de avond toch nog fris te zijn aan tafel, maar gelukkig had de villa heerlijk zachte fleecedekentjes (in uiteraard een mooie, witte kleur) te leen. Toch kon het mij die dag totaal niet boeien; ik genoot er hoe dan ook volop van.

Waarom je nou echt in Toscane moet trouwen?

Of wellicht kan ik het beter zeggen: waarom je nou echt in het buitenland moet trouwen. Of: waarom je nou voor meerdere dagen moet kiezen. Met zo’n bruiloft heb je echt de tijd voor elkaar. Wat ik vaak jammer vind aan de meeste bruiloften is dat het zo snel voorbij gaat en je vaak het bruidspaar niet echt spreekt. En dat terwijl je bruiloft toch wel een van de hoogtepunten in je leven is, een flinke duit kost en ik niet zo’n enorm bedrag voor slechts één dag wil uitgeven (neemt niet weg dat ik ook prachtige eendaagse bruiloften heb meegemaakt hoor, voor iedereen is dit natuurlijk persoonlijk). Daarnaast wilden De Verloofde en ik onze liefde vieren met iedereen die ons dierbaar is, dus alleen directe familie en onze goede vrienden. Een kleinere groep dus, maar wel verdeeld over enkele dagen. En zo werd een buitenlandse bruiloft ineens wél haalbaar.

Deze Toscaanse bruiloft was er niet alleen voor ons, maar voor iedereen

We zagen het echt als een cadeautje voor onszelf en onze dierbaren na jarenlang van keihard werken. Hoe vaak ben je nu met je inner circle op een plek in het buitenland? Ik heb vier dagen lang alleen maar genoten en me dankbaar gevoeld. Dankbaar dat iedereen, ondanks drukke banen, kinderen, zwangerschappen en huisdieren én het feit dat we doordeweeks trouwden en iedereen hun kostbare vakantiedagen moesten opnemen, voor ons naar Italie afreisden. Dankbaar dat iedereen lekker zichzelf kon zijn, het super gezellig met elkaar had en ons hielpen waar nodig (en spontaan op de laatste avond een ge-wel-dige poolparty door een groepje vrienden werd georganiseerd, waar de extra drankvoorraad uit de auto van de hubby werd gehaald en waar we als gekken dansten onder de sterrenhemel, terwijl de andere helft van de gasten tevergeefs probeerden te slapen…). Ik heb al die dagen met een glimlach rondgelopen en mijn mobieltje in de la gestopt omdat ik alle momenten bewust wilde meemaken. Was ik achteraf even blij dat wedding planner Roos een backstage vlog voor mij maakte.

Nog even wat laatste tips van mij voor je op een rijtje:

• Voorafgaand aan onze bruiloft hebben we een speciale website gemaakt via With Joy waar iedereen zich kon aanmelden met een speciale code die we in de uitnodigingen hadden vermeld en je het voorlopige programma en de locatie kon zien. Ook konden alle gasten op deze site onze lovestory lezen en een Q&A vinden met de belangrijkste vragen en antwoorden (cruciaal als je in het buitenland gaat trouwen want iedereen komt natuurlijk met praktische vragen). Via deze site konden we ook de gastenlijst makkelijker inzien inclusief alle dieetwensen en waar nodig alle gasten ook berichtjes konden sturen. Fijn ook: hier kunnen ook alle gasten alle foto’s vinden.
• In elke kamer hadden we voor alle gasten een verrassingspakket met Italiaanse koekjes, chips, water etc. Bij dit pakket zat ook het programmaboekje zodat iedereen precies wist hoelaat en waar hij werd verwacht.
• Tijdens de Pizza Party hebben we voor alle gasten apart gespeecht. Dat was uiteindelijk de beste zet. We krijgen nog steeds te horen van familie en vrienden dat ze dit heel bijzonder vonden. Daarnaast was het ook heel erg leuk om te doen,want niemand had dit verwacht.

• Voor de tafelindeling hebben we voor de eerste avond alle gasten door elkaar gezet, zodat iedereen elkaar meteen kon leren kennen. Wij hebben namelijk niet één grote vriendengroep maar allemaal verschillende. Dat maakte de mix extra leuk. Veel gaan nu buiten ons om met elkaar om (best raar, haha), er worden playdates geregeld met kids en onderling zaken gedaan. Er borrelde zelfs wat liefde op…
• Trouwen in september is razend populair. Boek minstens een jaar van tevoren een locatie. Wij hadden echt mazzel dat er nog een plekje vrij was die maand.
• Voor het programma gold een ‘mobieltjesverbod’ omdat we absoluut geen mobieltjes wilden aan tafel of tijdens de ceremonie. Dit deden we ook zodat iedereen volop kon genieten. Rondom het programma konden ze gewoon aan. Daar heeft natuurlijk niet iedereen zich aan gehouden, maar dat leverde wel hele leuke backstagebeelden op die na onze bruiloft allemaal in een groepsapp werd gedeeld zodat we nog wekenlang met elkaar konden nagenieten. Van deze snapshots maak ik een apart fotoboekje.

• Voor het feest hadden we een Fuji Instax polaroidcamera en photobooth props via Wedding Deco. Geniaal. We gingen iedereen af op de dansvloer die avond om te poseren voor de camera. Deze foto’s hangen nu op ons toilet (daar snel meer over).
• Als ringendoosje liet ik via Etsy op een doosje van acryl onze initialen maken. Via een express verzending had ik ‘m binnen een week binnen. Eronder stylede stylist Sonja het met een paar bloemetjes en eucalyptustakjes.
• We hadden geen bruidstaart, omdat de hubby niet zo van taart houdt. En wat kies je dan als je in Italie trouwt? IJs! Na het hoofdgerecht hadden we als verrassing voor al onze gasten een ijscotruck geregeld die al toeterend richting de dinertafel reed. Dat had niemand verwacht en was een leuk alternatief voor de traditionele bruidstaart.

• We trouwden stiekem een maand van tevoren al in Haarlem en kozen dus voor een symbolische bruiloft en kozen ervoor om mijn schoonzusje ons liefdesverhaal te vertellen. Dat vonden we persoonlijker dan iemand dit te laten doen die ons niet kende. Het was de Nederlandse Marina die de ceremonie leidde en ons tipte om een wijnceremonie te doen. We kochten een fles wijn uit Volterra, stopten dat in een kistje en vroegen onze gasten tijdens de ceremonie een boodschap in de kist te stoppen die zij ter plekke schreven. Vervolgens hebben mijn kersverse hubby en ik de kist verzegeld. Over vijf jaar gaan we hem openmaken, opdrinken en alle berichtjes lezen.

• Ik koos uiteindelijk voor een ‘budgetjurk’, eentje die geen duizenden euro’s kostte omdat ik het zonde vind om zoveel geld uit te geven aan een jurk die ik maar een halve dag draag. Niemand die het zag. De jurk zelf pronkt nu aan een gouden haakje in mijn inloopkast en doe ik nooit meer weg (thanks mams voor dit mooie cadeau). Daarnaast bleef zo budget over voor de schoenen (champagnekleurige Jimmy Choo’s, wederom thanks mams!), twee jurkjes, een cremekleurige playsuit, een tulerok met zachtroze topje én een kanten jurk voor de andere dagen. Eén voordeel: deze kan ik ook na de bruiloft blijven dragen (alleen daarom zou je al een meerdaagse bruiloft moeten hebben..!). Als trouwring koos ik een vintagering met diamantjes en een gouden ronde ring voor de hubby die we kochten bij ANNA + NINA atelier (foto hieronder vind je van links naar rechts mijn verlovingsring, de trouwring van mij en die van de hubby).

Ik ben heel benieuwd wat jullie van mijn Toscaanse bruiloft vinden. Helaas laat ik jullie niet mijn hele trouwvideo zien, maar wél staat er een één minuut durende compilatie op mijn Instagram. Nu zul je vast en zeker wel denken: ‘maar waar is de bruidegom dan?!’. Manlief wil niet vol in beeld (ook niet voor deze post), vandaar dat z’n knappe kop er steeds nét niet op staat, haha.

En nu rest alleen nog de vraag: wil jij nu ook trouwen in Toscane?

Fotografie © Kee & Kee
Drone shots © Wendy/My Wedding Video

* Ons wedding team bestond uit weddingplanner Roos van Trouwen in Toscane, wedding stylist Sonja van FunkyBird, fotografenduo Kee & Kee, videograaf Wendy van My Wedding Video/Videograaf in Toscane.
** Alles van onze Toscaanse bruiloft is niet gesponsord maar hebben we jarenlang voor gespaard. Van Wedding Deco kregen we de lampionnetjes, de Mr. & Mrs, bordjes, de vows boekjes, houten boomstammetjes, gastenboek, de polaroidcamera + props. Wil je meer moois zien voor je wedding, check dan zeker even www.weddingdeco.nl.