Binnenkijken bij Jarno en Lotte

In het loft-achtige Amsterdamse stulpje van Jarno en Lotte mét bakstenen muur, industrieel design en prachtige grenen deuren was vroeger fietsfabriek IJsselstroom gevestigd.

Het huis van Jarno (Marketing Integration Manager EMEA bij Harley-Davidson), Lotte (PR manager bij Oona Amsterdam) en hun harige huisgenoten Sammie en Teuntje stond al tijden op mijn wensenlijstje om te fotograferen. Hun bakstenen muur kreeg ik namelijk maar niet uit mijn hoofd en het feit dat ze hun huis volledig naar eigen smaak hebben verbouwd, maakte me ook nieuwsgierig. Op een zaterdagochtend bezocht ik de twee en bij binnenkomst werd ik op slag verliefd. Wat is het een mooi pand. En zo gezellig!

Vanaf de straat heb je eigenlijk geen idee dat het een woonhuis is; het kan namelijk maar zo een van die coole concept stores zijn die Amsterdam rijk is. Maar hier wordt wel degelijk gewoond. Met veel gezelligheid ook: de kleurrijke macarons staan al klaar op tafel en een van de katten gaat na een paar minuten al bij me op schoot zitten. En dan rijst er direct bij mij de vraag: waar is die Harley-Davidson?! Jarno grapt dat hij deze graag in huis wilt hebben, maar de vrouw des huize dit geen goed idee vindt. “Al mijn vriendinnen vinden dat hij gelijk heeft, maar ik vind van niet,” aldus Lotte. “Die komt er dus ook écht niet in.” Toch vind ik (sorry, Lotte!) dat Jarno wel gelijk heeft. Een woonkamer is niet echt dé plek voor een motor maar hier zie ik het helemaal voor me. Gelukkig staat er wél – wat zeg ik: hangt! – een andere tweewieler in huis…

Hoe hebben jullie dit huis gevonden?
Lotte: “Dit huis stond al twee jaar te koop, niemand durfde de uitdaging blijkbaar aan. Wij in eerste instantie ook niet. Het was écht een bouwval, maar we vonden de ruimte fantastisch. Het was even flink er door heen kijken. Er woonde een kunstenares van 93 jaar die niets aan het pand had gedaan. We besloten toch dit huis niet te kopen en gingen ondertussen verder met een ander huis maar we kwamen er niet uit met de prijs en de manier waarop het verbouwd moest worden. Toen bleef dit huis nog steeds in ons hoofd te dwalen. We besloten wéér te kijken, maar nu samen met onze vaders. Die van mij is architect en mijn schoonvader heeft een bouwbedrijf. Ze waren laaiend enthousiast en zagen de uitdaging er wel in. Dat haalde ons over om erop te bieden. Het werd ons gegund: niet veel later hadden we de sleutel en werden we de eigenaren van een bouwval. Het verbouwen kon beginnen.”

Heel fijn twee van die handige vaders!
Lotte: “We hadden – mede door onze vaders – de mogelijkheid om dit huis voor een redelijke prijs te verbouwen tot ons droomhuis. Ondanks dat het een grote ruimte was, werd alles nog verder gestript: van de vloeren tot aan de muren. Dat was ook fijn want zo kon het hele huis geheel naar onze eigen smaak worden opgebouwd. Maar ook heb ik dat moment gehad waarop ik dacht ‘waar ben ik aan begonnen’. We hebben alles nieuw gekocht: van de meubelstukken tot aan het bestek. Ik ben best bang dat we bij het volgende huis ik alles weer opnieuw wil komen. Ook heb ik nu erg last van nesteldrang want ik ben zwanger!”

Toen kon de indeling beginnen. Hoe gingen jullie te werk?
Lotte: “We hebben een stuk of drie opties gehad. Een daarvan was het creëren van een ‘huis in huis’: met een huisje middenin de ruimte, de plek voor slaapkamer. Maar we beseften dat wij misschien wel cool vinden, maar de volgende bewoners niet. Dat risico wilden we niet nemen. Zo’n huisje nam ook teveel ruimte in beslag. Ook wilden we in eerste instantie de woonkeuken achterin het pand plaatsen of tussen de slaapkamer en de studeerkamer een kleine ruimte als inloopkast creëren, maar dat bleek toch te krap, net als een bar aan het keukenblok. Het was het allemaal nét niet. Nu is de indeling perfect, het geheel oogt ruimtelijk.”

Hebben jullie dezelfde smaak?
“Jazeker, we hebben erg veel van natuurlijke materialen zoals steen, beton en hout. Een stoere inrichting dus, de bakstenen zijn daar een goed voorbeeld van. Jarno heeft de plamuur van de muur gebikt waar deze geweldige muur onder vandaan kwam. Die is later nog voorzien van een coating zodat de bakstenen niet teveel stof zouden afgeven. Ik krijg de kriebels van die typische doordachte interieurs, alsof je alles bij één winkel hebt gekocht. Bij ons mag er best wel een ‘foutje’ in de meubelstukken zitten, zoals een splinter of een scheurtje. Dat geeft je interieur juist karakter. De keuken en de eettafel zijn bijvoorbeeld van kastanjehout en de deuren zijn van grenen en maakte de werknemers van mijn schoonvader op maat. Het plafond haalde hij uit een oude nettenfabriek in Apeldoorn. Veel mensen zeggen bij binnenkomst dat ze het ‘zo leuk vinden dat we het plafond intact hebben gelaten’, niet wetende dat die er gewoon is ingezet!”

De keuken ziet er uit alsof er elke dag gekookt wordt. Zijn jullie echt van het koken?
“Heel erg, we houden regelmatig eetfeestjes. Het is hier ook altijd een zoete inval. Vrienden komen wel eens met zakken eten en dan gaan we samen koken. Buiten hebben we een picknicktafel staan, ideaal om in de zon te borrelen en te eten. Voorbijgangers denken soms dat we een restaurant zijn, haha.”

Wat is zou leuk aan wonen in jullie buurt?
“Dit is een leuke straat om te wonen, erg rustig is het huis ook al zitten we middenin de Pijp. Het voelt als een dorpje middenin de stad.”

Hoe gaat de babykamer er eigenlijk uitzien?
“Zwart-wit met veel dieren. Ik ben echt een dierenvriend namelijk. Ook komt er een oude commode in en ik wil nog ergens een schommelstoel vandaan halen. Het mag niet te strak, maar juist vrolijk en veel plantjes. Ook een letterbak staat op mijn wensenlijstje.”

Hoe zit het eigenlijk met die Chesterfield..
“Deze bank kreeg ik van vrienden van mijn ouders toen ze naar Frankrijk emigreerden. Ze hadden ‘m eerst op Marktplaats staan, maar iedereen bood rond de €100. Dat vonden ze veel te weinig: ze gaven de bank dan liever aan iemand die ze kenden. Ik was 18 jaar, woonde net in A’dam en ik kreeg de bank dus, maar ik vond hem eigenlijk niet zo lekker zitten. Ik zat destijds middenin mijn roze-gouden-rode periode. Zo’n bank paste eigenlijk niet in mijn studentenkamer. Mijn vriendinnen vonden de bank al meteen geweldig. Het duurde even maar niet veel later was ik ook om. Nu aast iedereen er op, maar ik doe hem niet meer weg.”

En de fiets die erboven hangt?
“De fiets hebben we teruggekocht: deze is in de voormalige fietsfabriek gemaakt. We vonden hem op Marktplaats en haalden hem op uit Haarlem. Nu is de cirkel weer rond en hangt hij weer ‘thuis’. Zoals je ziet heeft hij een ereplaatsje gekregen. Ook kwam er laatst iemand aan de deur met het embleem van de IJsselstroom fietshandel. Die kwam het spontaan brengen. Nu hangt hij buiten.”

Woonwens?
“Ik wil heel graag een houtkachel, aan het einde van de tafel bijvoorbeeld. En natuurlijk een babykamer die af is.”

Een huis verbouwen: zou je het de volgende keer weer doen?
“Jazeker, maar ons volgende huis moet wel een tuin hebben. Dat is het enige wat we nu missen. En het ‘trucje’ met onze vaders gaan we de volgende keer natuurlijk weer uithalen, haha!

“Mijn zwager – die toen meubelmaker was – bracht me in contact met iemand in Midwoud die fabriekslampen verkocht. Daar tikten we deze exemplaren op de kop. Alle vintagewinkels in het westen zijn belachelijk duur, dan kun je beter elders in het land kijken.

“De grenen kasten in de slaapkamer zijn op maat gemaakt door mijn schoonvader”

“De kaptafel is van Van Dijk & Ko en kostte €30, de spiegel was €20. Af en toe vind je er iets voor een leuke prijs.”

“Ons bed is van Swiss Sense en ligt goddelijk. Ik kan echt iedereen een goed bed aanraden, het is wel een investering maar je doet er jaren mee en slaapt er superlekker op.”

“Naast het bed staat een tweedehands kist, handig om spullen in op te bergen”

“De werkkamer wordt binnenkort de kinderkamer. De kast is van Ikea en kreeg ik toen ik twaalf was. Ik had namelijk teveel kleding. Hij was eerst oranje en verfde ik later zwart.”

“Zicht vanuit de werkkamer naar de open keuken”

“De deurposten zijn van hout, ook al lijken ze van staal. We verfden ze gewoon zwart. Het glas-in-lood komt uit een fabriek en vonden we wel leuk voor in huis. Dat geeft net dat beetje extra.”

“In de keuken staat natuurlijk een Smeg koelkast. De hangende pannen zag ik ooit in Objekt en wilde ik ook. Ik heb namelijk een hekel aan bovenkastjes. Dit is de ideale oplossing en staat ook nog eens leuk”

“De inbouwkasten die tot aan het plafond reiken maakte mijn schoonvader op maat”

“De Chesterfield bank die ik nooit meer weg doe, net als de authentieke fiets uit de fietsfabriek”

Nog meer wooninspiratie in de stijl van Jarno en Lotte:

• Fiets als woonaccessoire.
• 10x wonen in een New Yorkse loft.
• Ode aan de chesterfield.
• Budgetvondst: fabriekslamp.
• De kracht van een betonnen vloer.
• 8x coole deuren in huis.
• 10x de mooiste serres en overkappingen.

Nog meer binnenkijkers op Interior Junkie:

• Binnenkijken bij Culy’s Monique.
• Binnenkijken in het minimalistische stulpje blogger Ivania van Love Aesthetics.
• Binnenkijken in het gezellige huis van blogger Yara van Chapter Friday.
• Binnenkijken in een huis vol tweedehands vondsten.
• Vijftig tinten grijs op IJburg.
• De allereerste drijvende binnenkijker op een woonboot!
• Scandinavië in hartje Amsterdam.
• Neem hier een kijkje in het klassieke huis van journaliste Karlijn Visser.

Volg mijn interieurspinsels ook op Twitter Facebook Pinterest Instagram

Beeld © Elisah Jacobs