Dé Kerstboom

Those who don’t believe in magic will never find it. Hoogtepunt elk jaar tijdens de feestdagen is mijn bont gekleurde en flink versierde kerstboom die elk jaar steeds voller wordt..

Ik vrees dat ik volgend jaar een grotere en vollere boom nodig heb om al mijn kerstfiguurtjes in te hangen. Er geldt namelijk één belangrijke regel in mijn boom; géén ballen!
Het begon ruim tien jaar geleden toen ik mijn eigen kerstboom in de slaapkamer van mijn ouderlijk huis kreeg (in tegenstelling tot die van nu was hij wél echt, maar dan een stuk kleiner anders kon mijn moeder mijn kamer niet goed stofzuigen..). Sinds die tijd heb ik, samen met mams, er een topsport van gemaakt om elk jaar na de feestdagen de mooiste kerstfiguurtjes voor een prikkie in te slaan. Een kerstfiguurtje van 11 euro per stuk koop ik natuurlijk niet voor de volle prijs, vooral niet omdat mijn kat er wel eens eentje uit slaat.. Dit jaar is hij weer goed gevuld met een hele lading nieuwe ballen.
Mijn favoriet? Eigenlijk allemaal, maar twee figuurtjes zijn heel bijzonder omdat ze nog ouder zijn dan ik: vroeger hingen ze namelijk bij mijn opa en oma in de boom en later in die van mijn ouders. Toen ik ging samenwonen met De Grote Liefde mocht ik ze meenemen. Nu krijgen ze standaard elk jaar een mooi plekje bovenin de boom waar de kat niet bij kan..
Terwijl vriendlief mét kerstmuts verveeld op de bank zat en zich de hele tijd afvroeg wanneer ‘kerstradio nou eindelijk eens kon worden afgezet zodat hij voetbal kon kijken’, tuigde ik de kerstboom vol goede moed op. En zie hier het resultaat!


© Elisah Jacobs