Het grofvuil afstruinen met TOFvuil

Gisterochtend ging ik op pad met Karlijn, het brein achter TOFvuil.nl, om tussen het grofvuil op zoek te gaan naar woonparels. We hadden niet alleen geluk met het weer, maar ook met de vangst: het bleek een topdag!

Karlijn bedacht vorig jaar een geniaal concept: ze begon een Facebookgroep waar Amsterdamse schatzoekers elkaar op de hoogte houden van al het moois wat wekelijks tussen het grofvuil te spotten is. Zo belanden pareltjes niet op de storthoop, maar krijgen ze een nieuw leven elders, met een likje verf, een grondige reinigingsbuurt of met een nieuw en kek stofje. De groep telde een paar maanden later 3800 leden en de vraag was zo groot dat Karlijn noodgedwongen een ledenstop invoerde. Gelukkig heeft ze ook een website én een Facebookpagina zodat je niets hoeft te missen.

“Ik vond eens een Deense designstoel bij het grofvuil. Plus een prachtig kleed,” aldus Karlijn. “Dat zijn echt mijn topstukken in huis. Het kleed heb ik gewoon laten reinigen. Dat kost €4 per vierkante meter en dan is hij weer als nieuw. De stoel bekleedde ik opnieuw en pronkt nu in mijn huis.” Zo’n 25 procent van haar interieur komt bij het grofvuil vandaan. Karlijn: “Mijn woonstijl is wel veranderd sinds het schatjagen. Ik houd me nu ook meer bezig met wonen, lees meer woonbladen en volg programma’s op televisie en houd me meer bezig met DIY-projecten. Vooral dat laatste vind ik superleuk, zoals stempels maken van oude fietsbanden. Als ik zelf spullen opknap, ga ik echt van ze houden. Zo knapte ik bijvoorbeeld twee stoelen op die nu bij Bar Bra op de J.P Heijestraat staan. Die kun je kopen inclusief de foto van hoe ze er eerst uitzagen. Ik ben er echt trots op. Maar ja, afstand van spullen doen, blijft nog altijd pijnlijk, haha.”


Hoe haar huis er zelf uitziet? “Ik houd van Deens design en jaren 60 fineermeubels. Maar mijn huis is geen oma-huis hoor, de basis is wit zodat het niet té oubollig wordt. Mijn eethoek is nu een mix van twee Gispen stoelen en twee opgeknapte stoelen van het grofvuil. Dat zou ik eerder nooit doen. Nu vind ik het juist gezellig staan.”
Dat verhaal smaakte natuurlijk naar meer. Ik ging ook zelf op pad met Karlijn. Voor mij een superleuke taak omdat ik al sinds mijn tienerjaren verzot ben op parels vinden bij het grofvuil. In mijn vorige buurt haalde ik regelmatig iets bij de vuilnisbakken vandaag (check hier de binnenkijker bij Fred die later in mijn huisje ging wonen en nog veel meer coole items bij het grofvuil vandaan haalde) en stond ik ooit eens met een dierbaar vriendinnetje 1,5 uur in de vrieskou middenin de Haarlemmerstraat omdat we een mooi kastje gezien hadden en ze deze per sé  wilde hebben. Eén probleem: ze had geen auto en woonde in Amstelveen dus trommelde ik mijn vriend op die het voor een volle zak snoep graag wilde doen. Middenin de spits..

Karlijn en ik reden twee uur lang door de Baarsjes, de beste plek om te schatzoeken volgens haar, maar ook Oud-West en Westerpark zijn goede plekken. “Ga ‘s avonds laat of ‘s ochtends vroeg,” tipt ze. “Neem meerdere spinnen mee om dingen vast te maken aan je fiets en houd het nummer van iemand met een busje bij de hand voor de iets grotere stukken. Je weet immers maar nooit. Oh ja, en neem handschoenen mee.”
De eerste vondst van de dag is een rechthoekige poef van fluweel met een houten deksel (mét nieuw stofje ideaal als salontafel), erna volgen een kitscherig dolfijnen beeld, een glimmende koffer, houten inklapbare stoeltjes, een mintgroen kabinet (love!), een Pastoe-like stoeltje, twee kasten en een bed inclusief nachtkastjes. waarvan de voormalige eigenaar ons direct meldt dat we ‘z’n vrouw er gratis bij krijgen’… En ja, ook de nodige hedendaagse kunst vinden we tussen het vuil. Niets is te gek en alles deelt Karlijn direct op Facebook waarna de reacties losbarsten. En ja, speciaal voor het schatjagen pakt ze er deze ochtend haar kittige panterhandschoenen bij.


Om de hoek stuit Karlijn op een ingelijst borduurwerk met eekhoorns, eenden en hertjes. Met een nieuwe lijst eromheen hartstikke leuk. Die gaat dus – zonder lijst – mee naar huis. Net zoals een set van zes lampjes die met een likje verf weer als nieuw zijn.
Op de Postjesweg grijpen we helaas nét mis: een prachtige fauteuil (echt waar, hij was echt stunning!) wordt voor onze neus weggekaapt door een buurtbewoner én de retro salontafel die door een van Karlijn’s followers op Facebook is gezet, past helaas niet op de fiets (en nee, dit keer had ze geen nummer van een busje bij de hand). Maar ja, eigenlijk heeft ze ook geen salontafel nodig. Met pijn in haar hart verlaten we het tafeltje met het geluid van de naderende vuilniswagen op de achtergrond. Zonde dat dit pronkstuk straks in de wagen belandt. Maar ja, loslaten!
“Nu neem ik echt iets mee wat ik nodig hebt. Ik ga samenwonen, dus mijn vriend moet het ook mooi vinden dus ik moet me soms wel inhouden zoals vandaag,” aldus Karlijn. “Maar dat neemt niet weg dat het best wel een beetje pijn doet.” Aan het einde van onze zoektocht vindt Karlijn gelukkig een nieuw topstuk: een Perzisch tapijt dat uiteraard wél mee gaat. Wat Karlijn ooit nog hoopt te vinden bij het grofvuil? “Een jaren 60 fineer wandkast. Dat zou ik echt té gek vinden.”



De kracht van haar concept? “Je volgt een zielig, verdrietig meubelstuk, al wachtend om vernietigd te worden, die uiteindelijk tot iets moois wordt getransformeerd”, aldus Karlijn. “Iedereen in de groep leeft echt met elkaar mee en houdt elkaar op de hoogte van vondsten en wat ze er uiteindelijk mee gedaan hebben. Dat werkt echt verslavend. En het leuke is: deze hobby kost geen geld!”
Op de site TOFvuil vind je trouwens ook handige tips zoals het herkennen van echt vintage of bijvoorbeeld een Mart Visser bank, hoe je een kleed schoonmaakt én vind je bijzondere verhalen van meubelstukken en hun nieuwe eigenaars. Ik ben fan en ga zeker vaker schatjagen. Hoop jullie ook..
Kassa Groen volgde Karlijn ook een ochtendje. Bekijk hier item hieronder.

Beeld © Elisah Jacobs/InteriorJunkie